محصولات اصلی ما: سیلیکون آمینو، سیلیکون بلوکی، سیلیکون آبدوست، تمام امولسیونهای سیلیکونی آنها، بهبود دهنده ثبات سایشی-ترشوندگی، دافع آب (بدون فلوئور، کربن ۶، کربن ۸)، مواد شیمیایی شستشوی دیمین (ABS، آنزیم، محافظ اسپندکس، حذف کننده منگنز)، کشورهای اصلی صادراتی: هند، پاکستان، بنگلادش، ترکیه، اندونزی، ازبکستان و غیره، برای اطلاعات بیشتر لطفا با مندی +۸۶ ۱۹۸۵۶۶۱۸۶۱۹ (واتساپ) تماس بگیرید.
نقش مواد کمکی نساجی در افزایش عملکردعوامل ضد آب
در صنعت نساجی، تلاش برای دستیابی به پارچههای با کارایی بالا منجر به توسعهی مواد کمکی نساجی مختلف، به ویژه عوامل ضد آب، شده است. این افزودنیها برای ایجاد قابلیت دفع آب در پارچهها ضروری هستند و در نتیجه عملکرد و دوام آنها را افزایش میدهند. با این حال، اثربخشی این عوامل ضد آب به طور قابل توجهی تحت تأثیر نوع مواد اولیهی مورد استفاده، مواد کمکی نساجی خاص به کار رفته و شاخصهای عملکرد مرتبط با محصول نهایی قرار میگیرد. این مقاله نگاهی عمیق به رابطهی بین مواد کمکی نساجی، عوامل ضد آب و عملکرد پارچههای عملآوری شده، با تمرکز بر جنبههایی مانند زمان شستشو، اثربخشی پوشش و دوام کلی پارچه، ارائه میدهد.

آشنایی با مواد کمکی نساجیعوامل ضد آب
مواد کمکی نساجی، مواد شیمیایی هستند که در طول فرآیند تولید پارچه برای بهبود خواص پارچهها اضافه میشوند. این افزودنیها شامل نرمکنندهها، عوامل ضد الکتریسیته ساکن و از همه مهمتر، عوامل ضد آب هستند. مواد دفع آب برای ایجاد مانعی روی سطح پارچه طراحی شدهاند و از نفوذ آب جلوگیری میکنند و در عین حال قابلیت تنفس را حفظ میکنند. گزینههای ضد آب شامل موارد زیر است:درمانهای مبتنی بر فلوروکربنتا عملیاتهای مبتنی بر سیلیکون، که هر کدام عملکرد و تأثیرات زیستمحیطی متفاوتی دارند.
عملکرد مواد دفع آب معمولاً بر اساس چندین معیار ارزیابی میشود، از جمله اثربخشی در شستشوهای متعدد، تأثیر بر حس پارچه و مقاومت در برابر سایش فیزیکی مانند خراش. این عوامل در تعیین اینکه آیا یک پارچه برای یک کاربرد خاص، چه تجهیزات فضای باز، دکوراسیون داخلی یا مد، مناسب است یا خیر، بسیار مهم هستند.

تأثیر مواد اولیه برعملکرد ضد آب
نوع ماده اولیه مورد استفاده در تولید پارچه نقش مهمی در عملکرد عامل ضد آب کننده دارد. به عنوان مثال، الیاف طبیعی مانند پنبه و پشم خواص جذبی متفاوتی نسبت به الیاف مصنوعی مانند پلی استر و نایلون دارند. این تفاوت می تواند بر چسبندگی عامل ضد آب کننده به پارچه و اثربخشی طولانی مدت آن تأثیر بگذارد.
برای مثال، پارچههای نخی تمایل به جذب رطوبت دارند که میتواند اثربخشی عملیات ضد آب را کاهش دهد. در مقایسه، پارچههای مصنوعی عموماً بیشتر پذیرای مواد دافع آب هستند و در نتیجه نتایج ماندگارتری دارند. بنابراین، انتخاب مواد اولیه باید با کاربرد مورد نظر پارچه و ویژگیهای عملکردی مورد نیاز آن سازگار باشد.

ارزیابی عملکرد عامل ضد آب
عملکرد مواد ضد آب را میتوان با شاخصهای مختلفی از جمله زمان شستشو، اثربخشی پوشش و مقاومت در برابر سایش فیزیکی ارزیابی کرد.
۱. تعداد شستشو: یکی از مهمترین عوامل در ارزیابی عملکرد ضد آب بودن، توانایی پوشش در برابر شستشوی مکرر است. پارچههایی که مرتباً شسته میشوند، مانند لباسهای بیرون از منزل، به مواد دفع آب نیاز دارند که پس از شستشوی مکرر، اثربخشی خود را حفظ کنند. آزمایش معمولاً شامل قرار دادن پارچهها در شرایط استاندارد شستشو و سپس ارزیابی مقاومت در برابر آب قبل و بعد از شستشو است. مواد دفع آب با عملکرد بالا باید پس از شستشوی مکرر، حداقل کاهش اثربخشی را نشان دهند.
۲. اثرات بر پوششها: برهمکنش بین عوامل ضد آب و پارچهها میتواند باعث ایجاد تغییراتی در خواص پوشش شود. این شامل توانایی ماده ضد آب در حفظ خواص آبگریزی و تأثیر آن بر ظاهر کلی پارچه میشود. به عنوان مثال، برخی از عوامل ضد آب ممکن است باعث ایجاد تغییراتی در رنگ یا بافت شوند که در کاربردهای مد نامطلوب هستند. بنابراین، انتخاب یک عامل ضد آب که نه تنها خواص ضد آب را فراهم کند، بلکه ویژگیهای زیبایی پارچه را نیز حفظ کند، بسیار مهم است.
۳. مقاومت فیزیکی در برابر سایش: دوام یک پوشش ضد آب همچنین با مقاومت آن در برابر سایش فیزیکی، مانند خراشهای دست و ساییدگیها، ارزیابی میشود. پارچههای مورد استفاده در کاربردهای با سایش بالا مانند تجهیزات فضای باز باید بتوانند در برابر برخورد خشن بدون آسیب رساندن به لایه ضد آب مقاومت کنند. آزمایش مقاومت در برابر خراش و مقاومت در برابر سایش میتواند به تولیدکنندگان در تعیین طول عمر پوششهای ضد آب کمک کند.
زمان ارسال: ۲۶ دسامبر ۲۰۲۴